عــاشـقم، بـا بـی کسـی سر میکنم این روزهـا
مـی نــشــیـنـم یـاد دلـبـر میـکـنـم ایـن روزهــا
دلـبـری نـادیـده دارم، کـه جـان را چــون اویـس
بـا شـــمـیـم او مـعــطـر میــکــنـم ایـن روزهــا
یـا دعـای عـهـد میـخــوانـم که محـبـوبش شـوم
یـا دعـــای نـــدبــه از بــر مـیـکـنـم ایــن روزهــا
خـلــق مـیـگویــنـد نــزدیــک اســتــ ایـام ظــهور
بــی قــرارم، زود بــاور مــیــکـنــم ایــن روزهــا
چشمه های اشکم از فرط گنـاه خشکیده اسـت
دیــده را بــا اشــکـــ او تــر مـیـکـنـم ایـن روزهـا
فــاطـــمــیـــه آمــده یـا مـنــتــقــم، مـثـل شمـا
خـون بـه دل از بـغـض حیـدر مـیکـنـم این روزهـا
بـر محل، از کـوچـه هـای تـنـگ تـا رد می شـوم
گــریــه بـر دیــوار و بـر در مـیـکـنـم ایــن روزهــا
هـرکـجـا در کـوچـه می بیـنـم دری را نـیـمه بـاز
یــادی از پـــهـلـوی مـادر مــیـکــنـم ایـن روزهــا
لَو أنَّ أشْیاعَنا – وفَّقَهُمُ اللهُ لِطاعَتِهِ – عَلَى اجْتِماعٍ مِنَ القُلُوبِ فی الوَفاءِ بِالعَهْدِ عَلَیْهِمْ،
لَما تَأخَّرَ عَنْهُمْ الیُمْنُ بِلِقائِنا.
اگر شیعیان ما ـ که خداوند آنها را در طاعتش توفیق دهد ـ دلهایشان را بر وفای به عهدی که
بر گردنشان است یکـپـارچه می‌کردند، هـرگز سعادت زیارت مـا برای آنهـا به تأخـیر نمـی‌افتـاد.
احتجاج طبرسی : ۲ / ۳۲۵
