گفت: “یک وظیفه را انجام دهید، بقیه ی کارها درست می شود؛ امر به معروف و نهی از منکر.”
یادشان آورد که قرآن علمای یهود را سرزنش کرده بود به خاطر صبرشان بر ظلم و فساد جامعه و پیش تر گفت از اوضاع زمانه ی خودشان. اما کیسه های پول بنی امیه، گوش ها را کر کرده بود.
(“آفتاب بر نی” [روایت داستانی ِ زندگی امام حسین(ع)]؛ ص ۳۵)