تمنای شهادت

 

 

 

پیامبر(ص):

مَنْ طَلَبَ الشَّهَادَةَ صَادِقاً أُعْطَاهَا وَ إِنْ لَمْ تُصِبْه. عوالی اللئالی ،ج1،ص101

هرکس به راستى خواهان شهادت باشد به (مقام) آن مى رسد،هر چند به شهادت نرسد.
 

 

ای کاش بقیع مشهدالرضا(ع) شود...

 

غربت بقیع را کسانی که به مدینه النبی مشرف شده باشند، با تمام وجود حس می‌کنند، غربتی که از زمان رحلت پیامبر(ص) تا کنون ادامه دارد و جای جای مدینه آن را فریاد می‌زند، مظلومیتی که در زیر آسمان آبی این شهر گلوی عاشقان را لبریز از بغض غربت کرده است.

این همان غربتی است که با فاطمه زهرا(س) و امیرالمؤمنین(ع) همراه بوده و بعد از آن نیز، ذریه پاک و مطهرشان وارث این غربت بوده‌اند و سالیان درازی است این غربت بعد از شهادتشان همچنان ادامه دارد.

هشتم شوال و سالروز (یوم‌الهدم) یادآور روزگاری است که دشمنان اسلام و اهل بیت(ع) با همکاری استعمار به تخریب مزار قبور ائمه بقیع پرداختند تا به خیال خویش با تخریب حریم مدفن مقدس این خاندان نام و یاد آن‌ها را از اذهان تاریخ بزدایند.

اما غافل از اینکه خاک بقیع، سرمه شیفتگان حقیقت است، اگرچه بنایی و گنبدی ندارد، اما دوستداران و محبان آل‌طه با چشمانی اشک بار از راه دور همراه با ابراز ارادت به ذات مقدسشان جانی دوباره می‌یابند و از اعماق وجودشان ظهور آخرین ذریه رسول‌ الله(ص) و انبیای الهی را طلب می‌کنند تا همگام با دستان مبارک حضرت مهدی(عج) بارگاهی منور همانند مشهد‌الرضا بسازند و با ذکر حسین حسین مزار نورانی مادر سادات را زیارت کنند.

آری! شیعه غصه این غربت را در گلوی خود فرو می‌برد تا اساس و بنیان اسلام باقی بماند، همان راهی که از مولایش آموخته است و تنها منتظر است، منتظر روزی که صالحان زمین را به ارث ببرند و زمین از لوث کفار و مشرکان پاک شود.

ان شالله

 

او خواهد آمد

 

او خواهد آمد، آری خواهد آمد اگر تنها از میان کل جمعیت دنیا 313 نفر یار داشته باشد. او خواهد آمد، آری او خواهد آمد اگر این انسان‌ها در دعاها و مناجات خود او را از یاد نبرند. او خواهد آمد، آری او خواهد آمد اگر انسان‌ها دست از گناه و معصیت بکشند، آری او 313 نفر را واسطه‌ای قرار داده تا تمام عالم هستی را به اطاعت از خدا وا دارد. او خواهد آمد، آری شاید او برای آمدنش منتظر تعداد انگشت شماری یار باشد، او خواهد آمد اگر یاورانش در پیشگاه حق کامل شوند.
او می آید، آری او می‌آید اگر انسان‌ها مراقب اعمال خود خود باشند و طوری زندگی کنند که کارنامه اعمالشان دل آقا را درد نیاورد. او می آید اگر دنیا پر از خوبی شود، او می‌آید اگر شیطان رو سیاه شود.
امّا او تنهاست، او یاری ندارد که همراهی‌اش کند، او در میان این همه انسان حتی 313 نفر را هم برای خود ندارد. کسی مناجاتی که شایسته اوست را در حقّش انجام نمی‌دهد. کسی به فکر ایجاد شرایط ظهورش نیست، او حتّی لشکری هر چند اندک ندارد تا در مقابل ظلم و کفر و ستم بایستد.
آقا بیا، خودم زمینه ظهورت را فراهم می‌کنم، خودم یادت می‌کنم، خودم ذکرت می‌گویم، خودم شیطان را سیه‌روی می‌کنم‌، دیگر با گناهانم دلت را به درد نمی‌آورم، خودم جلوی ظلم و ستم می‌ایستم، من در راه حق قدم می‌گذارم.
آقا خودم یارت می شوم بیا...

جامانده...

 

عادت همه ی مادرها همین است. وقتی یک غذای لذیذی درست می کنند که باب طبع فرزندشان هم هست، اگر او نباشد، یا خواب باشد، یا سیر... برایش کنار می گذارند. من که در میان مادرانی که سراغ دارم ندیده ام بگوید بی خیال. می خواست اینجا باشد، بیاید سر سفره بخورد! همیشه سهم فرزند محفوظ است...

چند روز است به سفره دار این ایام، به همان که مهربان تر از مادر خطابش کرده اند، به مولایم، در دل می گویم: آخر ماه هم رسید من خواب مانده ام و جا مانده... گمان ندارم از سفره ی رنگانگ و پر برکت این ماه چیزی برایم کنار نگذارید. خوبان دل سیر از سر این سفره بلند شوند و من گرسنه بمانم... خوب یا بد همه فرزند شماییم و ...

( مرحوم حاج محمد اسماعیل دولابى)

 

---

اللّهُمَّ اَهْلَ الْکِبْرِیاَّءِ وَالْعَظَمَهِ وَاَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَرُوتِ وَاَهْلَ الْعَفْوِ وَالرَّحْمَهِ
خدایا ای اهل بزرگی و عظمت و ای شایسته بخشش و قدرت و سلطنت و ای شایسته عفو و رحمت

وَاَهْلَ التَّقْوی وَالْمَغْفِرَهِ اَسْئَلُکَ بِحَقِّ هذَا الْیَومِ الَّذی
و ای شایسته تقوی و آمرزش از تو خواهم به حق این روزی که

جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمینَ عیداً وَلِمُحَمَّدٍ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ ذُخْراً وَشَرَفاً وَمَزِیْداً
قرارش دادی برای مسلمانان عید و برای محمد صلی الله علیه و آله ذخیره و شرف و فزونی مقام

اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُدْخِلَنی فی کُلِّ خَیْرٍ
که درود فرستی بر محمد و آل محمد و درآوری مرا در هر خیری که

اَدْخَلْتَ فیهِ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُخْرِجَنی مِنْ کُلِّ سُوَّءٍ اَخْرَجْتَ
درآوردی در آن خیر محمد و آل محمد را و برونم آری از هر بدی و شری که برون آوردی

مِنْهُ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ
از آن محمد و آل محمد را - که درودهای تو بر او و بر ایشان باد - خدایا از تو خواهم

خَیْرَ ما سَئَلَکَ مِنْهُ عِبادُکَ الصّالِحُونَ وَاَعُوذُ بِکَ مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْهُ عِبادُکَ الْمُخلَصونَ

بهترین چیزی را که درخواست کردند از تو بندگان شایسته ات و پناه برم به تو از آنچه پناه بردند از آن بندگان شایسته‌ات

السلام علیک یا اباعبدالله

 

 

ﻣــﺎ ﺭﺍ ﮐــﻪ "ﯾـﺎ ﻣﺠﯿــــــــــــــــﺮ ﻭ ﺍﺟــــــــــــــــﺮﻧﺎ "ﻋـــﻮﺽ ﻧــﮑــﺮﺩ

ﺩﻟﺘــــــــــــــــﻨﮓ ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺤــــــــــــــــﺮﻡ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺩﻟــــــــﻢ...

 

 

 

---

پیشاپیش عید شما مبارک...

---

 

برای بهترین دوستان خود آرزوی شهادت کنید. (شهید علمدار)